Modern yaşam tarzı ve beslenme alışkanlıklarının büyük bir dönüşüm geçirdiği günümüzde, Çin, Tip 2 Diyabet (T2DM) vakalarının en yüksek olduğu ülkelerden biri haline gelmiştir. Bu durum, T2DM’nin önlenmesi ve tedavisi konusunu Çin’de acil bir halk sağlığı meselesi haline getirmiştir. Çeşitli araştırmalar, D vitamini (VitD) eksikliğinin insülin duyarlılığı ve β hücresi fonksiyonlarıyla bağımsız olarak bağlantılı olduğunu göstermiştir. Ancak, T2DM hastalarının neden bu kadar yüksek oranda VitD eksikliği yaşadıkları belirsizdir. Bu çalışma, T2DM hastalarında VitD eksikliğinin potansiyel mekanizmasını araştırmak amacıyla biyobelirteçleri belirlemeyi hedeflemiştir.
Araştırma Yöntemleri
Araştırmacılar, T2DM hastalarında VitD yetersizliği ve yeterliliği olan gruplar arasındaki farklı proteinlerin ifadesini incelemek için iTRAQ bağlantılı LC-MS/MS tekniğini kullanmışlardır. Bu süreçte, hiyerarşik kümeleme analizi, Gen Ontolojisi sınıflandırması, KEGG yol zenginleştirme analizi ve protein-protein etkileşim ağı (PPI) analizi gibi yöntemler uygulanmıştır. Ardından, ELISA doğrulaması ile bulgular desteklenmiştir.
Bulgular
Çalışma, 63 farklı seviyede ifade edilen proteini ortaya çıkarmıştır; bunlardan 17’si yukarı regüle edilirken 46’sı aşağı regüle edilmiştir (VitD yeterliliği vs. VitD yetersizliği). Podokalsin (PODXL), ICAM3, MMP9 ve ApoF olmak üzere dört protein, daha ileri doğrulama için seçilmiştir. Sonuçlar, VitD yeterli grubunda MMP9 ve ICAM3 seviyelerinin, VitD eksik grubuna göre daha yüksek olduğunu göstermektedir.
Pratik Çıkarımlar
– T2DM hastalarında VitD düzeylerinin izlenmesi, hastalığın yönetiminde kritik bir rol oynayabilir.
– MMP9 ve ICAM3 proteinlerinin seviyeleri, VitD durumu hakkında bilgi verebilir.
– Beslenme ve yaşam tarzı düzenlemeleri, VitD eksikliğini önlemeye yardımcı olabilir.
Sonuç
Araştırma, T2DM hastalarında yaygın olarak görülen VitD eksikliği ve bu durumun biyobelirteçleri üzerine sağlam bir teorik temel sunmaktadır. MMP9 ve ICAM3 proteinleri, T2DM’deki VitD eksikliği sürecinde önemli rollere sahip olabilir. Bu bulgular, VitD’nin T2DM ile ilişkisini daha iyi anlamamıza ve bu hastalık için yeni tedavi stratejileri geliştirmemize olanak sağlayabilir.
Orijinal Makale: J Diabetes Metab Disord. 2024 Jul 6;23(2):2001-2010. doi: 10.1007/s40200-024-01456-w.
