Salı, Mart 18, 2025

Bunlara da göz atın

İlgili içerikler

Elektrospun Nanoliflerle Probiyotik Koruma Artıyor

Elektrospun nanolif teknolojisi, probiyotiklerin etkin bir şekilde korunması için umut verici bir platform olarak dikkat çekiyor. Ancak, formülasyon tasarımında bakterilerin korunması önemli bir zorluk teşkil ediyor. Son araştırmalar, bu zorlukların üstesinden gelmek için poly(ethylene oxide)-bazlı nanolif formülasyonlarının bakterileri koruma yeteneğini ve eksipiyanların katı hal davranışlarını incelemektedir. Bakteriler, ağız boşluğu izolatı olan Staphylococcus 26.3.J, Stenotrophomonas 27.3.S ve vajinal Lactobacillus jensenii türlerinden alınarak, farklı stabilizatörlerle zenginleştirilmiş nanoliflerde kullanıldı. Çalışma, bu stabilizatörlerin probiyotik korunmadaki rolünü ve her bir bakteri türüne özgü etkinliğini incelemektedir.

Stabilizatörlerin Etkinliği

Araştırmada kullanılan beş farklı stabilizatör (sukroz, trehaloz, glikoz, mannitol ve dekstran), probiyotiklerin korunmasında farklı derecelerde etkililik gösterdi. Dekstran, Staphylococcus 26.3.J ve Stenotrophomonas 27.3.S türleri için en etkili stabilizatör olarak öne çıkarken, sukroz ise L. jensenii için daha iyi sonuçlar verdi. Düşük moleküler ağırlıklı stabilizatörler, elektrospinning sürecinde tam veya kısmi amorf hale geldi. Bu durum, bakteri türüne bağlı olarak değişiklik gösterdi ve amorf fraksiyonların oranları üzerinde önemli bir etkiye sahip oldu.

Katı Hal Davranışları

Araştırma, amorf stabilizatörlerin, özellikle trehaloz ve dekstranın, bakterilerin canlılığını koruma konusunda yarı kristalin alternatiflere kıyasla daha üstün olduğunu ortaya koydu. Ancak, mannitol ve glikoz gibi stabilizatörler, bazı durumlarda PEO içeren formülasyonlardan bile daha düşük bir hayatta kalma oranına neden olabilir. Bu da eksipiyanların fiziksel kararsızlığıyla ilgili potansiyel riskleri işaret etmektedir.

Önemli Çıkarımlar

– Probiyotik koruma için uygun stabilizatörlerin seçimi, türlere özgü olmalıdır.
– Trehaloz ve dekstran, amorf yapıları nedeniyle daha yüksek koruma sağlar.
– Mannitol ve glikoz, stabilite sorunları nedeniyle dikkatle kullanılmalıdır.
– Eksipiyanların katı hal özelliklerinin anlaşılması, formülasyon başarısını artırır.

Sonuç olarak, probiyotiklerin elektrospun nanolif formülasyonlarıyla korunmasında, stabilizatörlerin doğru seçilmesi ve eksipiyanların katı hal özelliklerinin iyi anlaşılması büyük önem taşımaktadır. Bu çalışma, probiyotiklerin hayatta kalma oranını artırmak için türlere özgü stabilizatörlerin nasıl optimize edilebileceğini göstermektedir.

Orijinal Makale: Int J Pharm. 2025 Feb 14:125327. doi: 10.1016/j.ijpharm.2025.125327. Online ahead of print.

Popüler Gönderiler