Dünya genelinde yaygın bir kanser türü olan kolorektal kanser (CRC), son dönemlerde farklı tedavi yöntemlerine konu olmaya devam ediyor. Yeni bir çalışma, probiyotik bakterilerden elde edilen postbiyotiklerin, CRC tedavisinde yardımcı bir terapi olarak potansiyel taşıdığını ortaya koydu. Araştırma, özellikle Bifidobacterium breve (B. breve) ve Lactobacillus rhamnosus (L. rhamnosus) postbiyotiklerinin, HT-29 hücre hattı üzerindeki anti-kanser etkilerini inceledi.
Araştırma Metodu ve Bulguları
MTT ve çizik testi kullanılarak B. breve ve L. rhamnosus postbiyotiklerinin HT-29 hücrelerindeki anti-proliferatif ve anti-migrasyon etkileri değerlendirildi. Ayrıca, postbiyotik aracılı apoptozis, Bax, Bcl-2 ve kaspaz-3 ifadesinin analizi yoluyla incelendi. Araştırmanın ilerleyen kısımlarında, B. breve postbiyotiklerinin metastaz ile ilgili üç önemli genin ifadesi üzerindeki etkileri araştırıldı; bunlar RSPO2, NGF ve MMP7 idi. Elde edilen sonuçlar, postbiyotiklerin HT-29 hücrelerinde önemli ölçüde anti-proliferasyon, anti-migrasyon ve apoptoz ile ilgili etkileri tetiklediğini gösterdi. Özellikle, bu etkiler B. breve kullanılarak daha belirgin hale geldi.
Postbiyotiklerin Klinik Potansiyeli
Çalışma, B. breve postbiyotiklerinin, RSPO2’yi yükselterek, NGF ve MMP7 ifadesini düşürerek metastazı inhibe etme kapasitesini ortaya koydu. Bu bulgular, postbiyotik metabolitlerin, kanser önleme ve tedavisinde etkili biyolojik ürünler olabileceğini işaret ediyor.
Pratik Çıkarımlar
- Postbiyotikler, özellikle B. breve, kolorektal kanser hücrelerinin büyümesini ve yayılmasını engelleme potansiyeline sahip.
- RSPO2, NGF ve MMP7 genlerinin ifadesini modüle ederek metastazı inhibe edebilir.
- Kanser tedavisinde yardımcı bir terapi olarak kullanılabilecek biyolojik ürünler arasında yer alabilir.
Çalışmanın sonuçları, B. breve ve L. rhamnosus postbiyotiklerinin, kolorektal kanser tedavisinde yardımcı bir rol oynayabileceği yönünde umut verici bilgiler sunmaktadır. Bu postbiyotiklerin, kanserle mücadelede yeni ve etkili bir yöntem olabileceği düşünülmektedir.
Orijinal Makale: Iran J Microbiol. 2024 Feb;16(1):68-78. doi: 10.18502/ijm.v16i1.14873.
