Magnezyum vücuttaki normal kemik yapısı için önemli olan bir mineraldir. İnsanlar diyetlerinden magnezyum alırlar, ancak magnezyum seviyeleri çok düşükse bazen magnezyum takviyelerine ihtiyaç duyulur. Vücuttaki düşük magnezyum seviyeleri, osteoporoz, yüksek tansiyon, tıkanmış arterler, kalıtsal kalp hastalığı, diyabet ve felç gibi hastalıklarla ilişkilendirilmiştir.
İyi magnezyum kaynakları olan yiyecekleri hatırlamanın kolay bir yolu, lif tüketmektir. Lif oranı yüksek gıdalar genellikle magnezyumda yüksektir. Diyetteki magnezyum kaynakları arasında baklagiller, kepekli tahıllar, sebzeler (özellikle brokoli, kabak ve yeşil yapraklı sebzeler), tohumlar ve fındık (özellikle badem) bulunur. Diğer kaynaklar arasında süt ürünleri, etler, çikolata ve kahve bulunur. Yüksek mineral içeriğine sahip su veya “sert” su da bir magnezyum kaynağıdır.
Magnezyum en yaygın olarak kabızlık için, mide ekşimesi için bir antasit olarak, düşük magnezyum seviyeleri için, preeklampsi ve eklampsi adı verilen gebelik komplikasyonları için ve belirli bir tür düzensiz kalp atışı (torsades de pointes) için kullanılır.
Magnezyum Ne İçin Kullanılır?
Magnezyum, kemiklerin uygun şekilde büyümesi ve bakımı için gereklidir. Magnezyum ayrıca sinirlerin, kasların ve vücudun diğer birçok bölümünün düzgün çalışması için gereklidir. Midede, magnezyum mide asidini nötralize etmeye yardımcı olur ve dışkıyı bağırsakta hareket ettirir.
Bağırsak hazırlığı: Ağız yoluyla magnezyum almak, bağırsakları tıbbi prosedürler için hazırlamak için yararlıdır.
Kabızlık: Magnezyumun ağızdan alınması kabızlık için müshil olarak faydalıdır.
Hazımsızlık (dispepsi): Magnezyumun ağızdan antasit olarak alınması mide ekşimesi ve hazımsızlık semptomlarını azaltır. Çeşitli magnezyum bileşikleri kullanılabilir, ancak magnezyum hidroksit en hızlı çalışıyor gibi görünüyor.
Eklampsili kadınlarda nöbetler: Magnezyumun intravenöz olarak (IV ile) veya bir atış olarak uygulanması eklampsi için tercih edilen tedavi olarak kabul edilir. Magnezyum verilmesi, bu durumdaki kişilerde nöbet riskini azaltır.
Kandaki düşük magnezyum seviyeleri (hipomagnezemi): Magnezyum takviyeleri almak magnezyum eksikliğini tedavi edebilir ve önleyebilir. Magnezyum eksikliği, insanlarda karaciğer bozuklukları, kalp yetmezliği, kusma veya ishal, böbrek fonksiyon bozukluğu ve diğer durumlar olduğunda ortaya çıkabilir.
İdrarda yüksek tansiyon ve protein (pre-eklampsi) ile işaretlenmiş bir gebelik komplikasyonu: Magnezyum intravenöz olarak (IV ile) veya bir atış olarak uygulanması, preeklampsili kadınlarda nöbetlerin önlenmesi için tercih edilen tedavi olarak kabul edilir. Ancak ağızdan magnezyum almak sağlıklı yetişkinlerde preeklampsi riskini azaltmıyor gibi görünüyor.
Serebral palsi: Bugüne kadarki en iyi kanıt, hamile hastalara erken doğumdan önce intravenöz (IV) magnezyum verilmesinin bebekte serebral palsi riskini azaltabileceğini göstermektedir.
Nöbetler: Magnezyum intravenöz olarak (IV ile) verilmesi, çeşitli nöbet tiplerinin tedavisinde faydalıdır.
Bir tür düzensiz kalp atışı (torsades de pointes): Magnezyum intravenöz olarak (IV ile) vermek, torsades de pointes adı verilen belirli bir düzensiz kalp atışı tipini tedavi etmek için yararlıdır.
Düzensiz kalp atışı (aritmiler): Magnezyum intravenöz (IV) veya ağızdan verilmesi, aritmiler olarak da adlandırılan düzensiz kalp atışlarının tedavisinde yardımcı gibi görünmektedir. Magnezyumun kalp ameliyatından sonra düzensiz kalp atışlarını azaltmaya yardımcı olup olmadığı henüz belli değil.
Astım: Damardan magnezyum verilmesi (IV ile) ani astım ataklarının tedavisine yardımcı oluyor gibi görünüyor. Çocuklarda yetişkinlerden daha faydalı olabilir. Ancak magnezyum solumak veya ağızdan magnezyum almak işe yaramıyor gibi görünüyor.
Kolon kanseri, rektum kanseri: Araştırmalar, içinde magnezyum bulunan daha fazla gıda yemenin, kolon ve rektum kanseri riskinin azalmasıyla bağlantılı olduğunu gösteriyor. Ancak diğer araştırmalar, magnezyumun kolon kanseri riskini azaltabileceğini, ancak rektal kanser riskini azaltmadığını öne sürüyor.
Diyabet: Daha fazla magnezyum içeren bir diyet yemek, yetişkinlerde ve aşırı kilolu çocuklarda diyabet geliştirme riskinin azalmasıyla bağlantılıdır. Mevcut tip 2 diyabetli kişilerde yapılan araştırmalar çelişkilidir. Bununla birlikte, magnezyum takviyeleri, tip 2 diyabetli ve düşük magnezyum seviyeleri olan kişilerde en çok yardımcı olabilir. Hamilelik sırasında diyabet geliştiren kişilerde, magnezyum almak insülin duyarlılığını artırıyor ve kandaki şeker seviyelerini düşürüyor gibi görünüyor.
Yüksek kolestorol: Magnezyum klorür ve magnezyum oksit almak, yüksek kolesterolü olan kişilerde düşük yoğunluklu lipoprotein (LDL veya kötü) ve toplam kolesterol seviyelerini hafifçe düşürüyor ve yüksek yoğunluklu lipoprotein (HDL veya iyi) kolesterol seviyelerini hafifçe artırıyor gibi görünmektedir. Magnezyumun yüksek trigliserit düzeyleri olan kişilerde trigliserit adı verilen kan yağlarını azaltabileceğine dair bazı kanıtlar da vardır.
Diyabet, kalp hastalığı ve felç (metabolik sendrom) riskini artıran bir grup semptom: Magnezyum seviyesi düşük olan kişilerin metabolik sendroma sahip olma olasılığı normal magnezyum seviyelerine sahip kişilere göre 6-7 kat daha fazladır. Diyet ve takviyelerden daha yüksek magnezyum alımı, sağlıklı yetişkinlerde daha düşük metabolik sendrom geliştirme riski ile bağlantılıdır.
Zayıf ve kırılgan kemikler (osteoporoz): Ağız yoluyla magnezyum almak, osteoporozlu yaşlı kadınlarda kemik kaybını önlüyor gibi görünmektedir.
Ameliyattan sonra ağrı: Anestezi ile uygulandığında veya ameliyattan sonra insanlara verildiğinde, magnezyum ağrının ortaya çıkmasından önceki süreyi uzatıyor ve ameliyattan sonra ağrı kesici kullanma ihtiyacını azaltıyor gibi görünüyor. Magnezyum intravenöz olarak (IV ile) vermek, histerektomi adı verilen uterusu çıkarmak için cerrahi bir prosedürden sonra ağrıyı azaltmaya yardımcı olur. Ancak magnezyum, bademciklerin alınmasından sonra çocuklarda ağrıyı azaltmaya yardımcı olmuyor gibi görünüyor.
Premenstrüel sendrom (PMS): Ağız yoluyla magnezyum almak, ruh hali değişiklikleri ve şişkinlik dahil olmak üzere PMS semptomlarını hafifletiyor gibi görünüyor. Ağız yoluyla magnezyum almak da adet öncesi migreni önlüyor gibi görünüyor.
Kan damarı spazmlarına bağlı göğüs ağrısı (vazospastik anjina): Magnezyum intravenöz olarak (IV) vermek, kalbe kan sağlayan arterdeki spazmların neden olduğu göğüs ağrısı olan kişilerde kan damarı spazmlarını önlüyor gibi görünmektedir.
İrtifa hastalığı: Magnezyum sitratın ağızdan alınması irtifa hastalığı riskini azaltmaz.
Atletik performans: Ağız yoluyla magnezyum almak, atletik aktivite sırasında enerjiyi veya dayanıklılığı artırmaz.
Akciğerdeki küçük hava yollarının şişmesi (bronşiolit): IV yoluyla magnezyum verilmesi bebeklerde bronşioliti yardımcı olmaz ve hatta daha da kötüleştirebilir. IV ürünleri sadece bir sağlık kuruluşu tarafından verilebilir.
Kanser ilacı tedavisinin neden olduğu el ve ayaklarda sinir hasarı: Magnezyum almak, kanser ilacı oksaliplatinin neden olduğu sinir hasarını önlemez.
Genellikle bir yaralanmadan sonra ortaya çıkan uzuv ağrısı (karmaşık bölgesel ağrı sendromu): IV ile magnezyum almak, bir yaralanmadan sonra kronik ağrısı olan kişilerde ağrıyı iyileştirmez. IV ürünleri sadece bir sağlık kuruluşu tarafından verilebilir.
Menopoz belirtileri: Magnezyum oksitin ağızdan alınması sıcak basmaları azaltmaz.
Kas krampları: Ağız yoluyla magnezyum takviyesi almak kas kramplarının sıklığını veya yoğunluğunu azaltmıyor gibi görünüyor.
Orak hücre hastalığı: IV ile magnezyum sülfat verilmesi, hastanede yatan orak hücre hastalığı olan çocuklara fayda sağlamaz. IV ürünleri sadece bir sağlık kuruluşu tarafından verilebilir.
Ölü doğum: Hamilelik sırasında ağızdan magnezyum takviyesi almak ölü doğum riskini azaltmıyor gibi görünüyor.
Clostridium bakterilerinin (tetanoz) neden olduğu ciddi bir enfeksiyon: IV ile magnezyum almak, tetanozlu kişilerde ölüm riskini azaltmıyor gibi görünüyor. IV ürünleri sadece bir sağlık kuruluşu tarafından verilebilir.
Beyinde hasara neden olan ani bir yaralanma (travmatik beyin hasarı): Magnezyum tedavisi, travmatik beyin hasarı olan kişilerde sonucu iyileştirmez veya ölüm riskini azaltmaz. Beyin sarsıntısı olan kişilerde ağız yoluyla magnezyum almanın yararlı olup olmadığı açık değildir.
Magnezyumun bir dizi başka amaç için kullanılmasına ilgi vardır, ancak yararlı olup olmayacağını söylemek için yeterli güvenilir bilgi yoktur. Bu kullanımlar için magnezyumu derecelendirmek için daha fazla kanıt gereklidir.
Yan Etkileri Nelerdir?
Magnezyum, uygun şekilde alındığında çoğu insan için muhtemelen güvenlidir. Günde 350 mg’dan az dozlar çoğu yetişkin için güvenlidir. Bazı insanlarda magnezyum mide rahatsızlığına, mide bulantısına, kusmaya, ishale ve diğer yan etkilere neden olabilir. Magnezyum çok büyük miktarlarda (günde 350 mg’dan fazla) alındığında muhtemelen güvenli değildir. Büyük dozlar vücutta çok fazla magnezyum birikmesine neden olarak düzensiz kalp atışı, düşük tansiyon, kafa karışıklığı, yavaş nefes alma, koma ve ölüm gibi ciddi yan etkilere neden olabilir.
Bir atış olarak veya IV ile verildiğinde magnezyum, yalnızca reçeteyle verilen enjekte edilebilir ürün bir sağlık kuruluşu tarafından doğru bir şekilde kullanıldığında çoğu insan için muhtemelen güvenlidir.
Magnezyum İçin Uyarılar Nelerdir?
Hamilelik ve emzirme: Magnezyum, günlük 350 mg’dan daha düşük dozlarda ağızdan alındığında hamile veya emziren kişiler için muhtemelen güvenlidir. Yalnızca reçeteyle verilen, enjekte edilebilir ürün IV yoluyla veya teslimattan 5 gün öncesine kadar bir atış olarak verildiğinde muhtemelen güvenlidir. Ancak sadece reçeteyle verilen magnezyum hamilelik sırasında yalnızca ciddi sağlık durumları için verilir. Erken doğumu bastırmak için magnezyum kullanmanın bebekte ciddi sorunlara neden olabileceğine dair kanıtlar var. Yüksek dozlarda ağızdan alındığında veya yalnızca reçeteyle verilen enjekte edilebilir ürün IV yoluyla veya 5 günden uzun bir süre boyunca atış olarak verildiğinde muhtemeln güvenlidir. Magnezyumun yüksek dozlarda ağızdan alınması ishale ve kanda çok fazla magnezyuma neden olabilir. Sadece reçeteli magnezyumun IV yoluyla veya 5 günden daha uzun süre aşı olarak alınması bebekte kemik ve beyin sorunlarına neden olabilir.
Çocuklar: Magnezyum, ağızdan uygun şekilde alındığında veya yalnızca reçeteyle verilen enjekte edilebilir ürün doğru şekilde kullanıldığında çoğu çocuk için muhtemelen güvenlidir. Magnezyum, 1-3 yaş arası çocuklar için 65 mg’dan, 4-8 yaş arası çocuklar için 110 mg’dan ve 8 yaşından büyük çocuklar için 350 mg’dan daha düşük dozlarda ağızdan alındığında güvenlidir. Magnezyum, ağızdan daha yüksek dozlarda alındığında muhtemelen güvenli değildir.
Alkolizm: Alkol kötüye kullanımı magnezyum eksikliği riskini artırır.
Kanama bozuklukları: Magnezyum kanın pıhtılaşmasını yavaşlatıyor gibi görünüyor. Teoride, magnezyum almak kanama bozukluğu olan kişilerde kanama veya morarma riskini artırabilir.
Diyabet: Diyabet, magnezyum eksikliği riskini artırır. Kötü kontrol edilen diyabet, vücudun ne kadar magnezyum emdiğini azaltır.
Kalp bloğu: Kalp bloğu olan kişilere yüksek dozlarda magnezyum (tipik olarak IV ile verilir) verilmemelidir.
Myastenia gravis adı verilen bir durum: Damardan verilen magnezyum (IV ile) myastenia gravis adı verilen bir rahatsızlığı olan kişilerde zayıflığı kötüleştirebilir ve solunum güçlüğüne neden olabilir.
Böbrek yetmezliği gibi böbrek sorunları: İyi çalışmayan böbrekler magnezyumu vücuttan atmakta güçlük çekerler. Fazladan magnezyum almak, magnezyumun tehlikeli seviyelere yükselmesine neden olabilir. Böbrek problemleriniz varsa magnezyum almayın.
Magnezyum Başka İlaçlarla Etkileşime Girer Mi?
Levodopa/Carbidopa (Sinemet): Levodopa/karbidopa (Sinemet), Parkinson hastalığı için kullanılır. Levodopa/karbidopa ile birlikte magnezyum oksit alınması levodopa/karbidopa’nın etkinliğini azaltabilir. Levodopa/karbidopa alıyorsanız magnezyum oksit almayınız.
Antibiyotikler (Aminoglikosit antibiyotikler): Bazı antibiyotikler kasları etkileyebilir. Bu antibiyotiklere aminoglikozitler denir. Magnezyum ayrıca kasları da etkileyebilir. Bu antibiyotikleri almak ve magnezyum aşısı yaptırmak kas problemlerine neden olabilir. Bazı aminoglikozit antibiyotikler arasında amikasin (Amikin), gentamisin (Garamisin), kanamisin (Kantrex), streptomisin, tobramisin (Nebcin) ve diğerleri bulunur.
Antibiyotikler (Kinolon antibiyotikler): Magnezyum, vücudun ne kadar antibiyotik emdiğini azaltabilir. Bazı antibiyotiklerle birlikte magnezyum almak bazı antibiyotiklerin etkinliğini azaltabilir. Bu etkileşimi önlemek için bu antibiyotikleri magnezyum takviyelerinden en az 2 saat önce veya 4 ila 6 saat sonra alın. Magnezyum ile etkileşime girebilecek bu antibiyotiklerden bazıları siprofloksasin (Cipro), gemifloksasin (Faktif), levofloksasin (Levaquin), moksifloksasin (Avelox) ve diğerleridir.
Antibiyotikler (Tetrasiklin antibiyotikler): Magnezyum, vücudun ne kadar antibiyotik emdiğini azaltabilir. Bazı antibiyotiklerle birlikte magnezyum almak bazı antibiyotiklerin etkinliğini azaltabilir. Bu etkileşimi önlemek için bu antibiyotikleri magnezyum takviyelerinden en az 2 saat önce veya 4 ila 6 saat sonra alın. Bazı tetrasiklinler, demeclocycline (Declomycin), minocycline (Minocin) ve tetracycline (Achromycin) içerir.
Bifosfonatlar: Magnezyum, vücudun ne kadar bifosfat emdiğini azaltabilir. Bifosfatlarla birlikte magnezyum almak bifosfatın etkinliğini azaltabilir. Bu etkileşimi önlemek için, magnezyumdan en az iki saat önce veya günün ilerleyen saatlerinde bifosfonat alın. Bazı bifosfonatlar arasında alendronat (Fosamax), etidronat (Didronel), risedronat (Actonel), tiludronat (Skelid) ve diğerleri bulunur.
Yüksek tansiyon ilaçları (Kalsiyum kanal blokerleri): Yüksek tansiyon için bazı ilaçlar, kalsiyumun hücrelere girmesini engelleyerek çalışır. Bu ilaçlara kalsiyum kanal blokerleri denir. Magnezyum ayrıca kalsiyumun hücrelere girmesini engelleyebilir. Bu ilaçlarla magnezyum almak kan basıncının çok düşmesine neden olabilir. Bu ilaçlardan bazıları nifedipin (Adalat, Procardia), verapamil (Calan, Isoptin, Verelan), diltiazem (Cardizem), isradipin (DynaCirc), felodipin (Plendil), amlodipin (Norvasc) ve diğerleridir.
Kas gevşeticiler: Magnezyum kasları gevşetmeye yardımcı gibi görünüyor. Kas gevşeticilerle birlikte magnezyum almak, kas gevşeticilerin yan etki riskini artırabilir. Bazı kas gevşeticiler arasında karisoprodol (Soma), pipekuronyum (Arduan), orfenadrin (Banflex, Disipal), siklobenzaprin, galamin (Ketendil), atrakuryum (Tracrium), pankuronyum (Pavulon), süksinilkolin (Anektin) ve diğerleri bulunur.
Potasyum tutucu diüretikler: Bazı diüretikler vücuttaki magnezyum seviyelerini artırabilir. Magnezyum ile birlikte bazı diüretikleri almak vücutta çok fazla magnezyum bulunmasına neden olabilir. Vücuttaki magnezyumu artıran bazı diüretikler arasında amilorid (Midamor), spironolakton (Aldactone) ve triamteren (Dyrenium) bulunur.
Kanın pıhtılaşmasını yavaşlatan ilaçlar: Magnezyum kan pıhtılaşmasını yavaşlatabilir. Ayrıca pıhtılaşmayı yavaşlatan ilaçlarla birlikte magnezyum almak, morarma ve kanama olasılığını artırabilir. Kanın pıhtılaşmasını yavaşlatan bazı ilaçlar arasında aspirin, klopidogrel (Plavix), dalteparin (Fragmin), enoksaparin (Lovenox), heparin, indometasin (Indocin), tiklopidin (Ticlid), varfarin (Coumadin) ve diğerleri bulunur.
Digoksin (Lanoxin): Digoksin (Lanoxin) kalbin daha güçlü atmasına yardımcı olur. Magnezyum, vücudun ne kadar digoksin (Lanoxin) emdiğini azaltabilir. Magnezyum, vücudun emdiği digoksin (Lanoxin) miktarını azaltarak digoksinin (Lanoxin) etkilerini azaltabilir.
Diyabet ilaçları (Sülfonilüreler): Magnezyum, çeşitli tuz formlarında takviyelerde bulunur. Magnezyumun bazı tuz formları, vücudun emdiği sülfonilüre miktarını artırabilir. Vücudun emdiği sülfonilüre miktarını artırarak, bu magnezyum formları bazı hastalarda düşük kan şekeri riskini artırabilir. Bazı sülfonilüre ajanları arasında karbutamid, asetoheksamid, klorpropamid, tolbutamid, gliklazid, glibornurid, glilopiramid ve glimepirid bulunur.
Antasitler: Antasitler magnezyumun müshil etkilerini azaltabilir. Müshil olarak magnezyum alan kişiler daha yüksek bir doz gerektirebilir. Bazı antasitler arasında kalsiyum karbonat (Tums, diğerleri), dihidroksialüminyum sodyum karbonat (Rolaids, diğerleri), magaldrat (Riopan), magnezyum sülfat (Bilagog), alüminyum hidroksit (Amphojel) ve diğerleri bulunur.
Gabapentin (Neurontin): Magnezyum, vücudun ne kadar gabapentin (Neurontin) emdiğini azaltabilir. Magnezyum, vücudun emdiği gabapentin (Neurontin) miktarını azaltarak gabapentinin (Neurontin) etkilerini azaltabilir. Magnezyum takviyeleri aldıktan en az 2 saat önce veya 4 ila 6 saat sonra gabapentin (Neurontin) alın.
Ketamin (Ketalar): Ketamin şiddetli ağrı ve depresyon için kullanılır. Ketamin ile birlikte büyük dozlarda magnezyum almak ketaminin etkilerini ve yan etkilerini artırabilir.
Sevelamer (Renagel, Renvela): Sevelamer (Renagel, Renvela) vücuttaki magnezyum seviyelerini artırabilir. Sevelamer’i bir magnezyum takviyesi ile almak, magnezyum seviyelerinin çok yükselmesine neden olabilir. Sevelamer alıyorsanız, magnezyum takviyesi almadan önce sağlık uzmanınızla konuşun.
Magnezyum İçin Önerilen Kullanım Dozu Nedir?
Bilimsel araştırmalarda aşağıdaki dozlar incelenmiştir:
Yetişkinler
Genel: Elementel magnezyum için günlük Önerilen Diyet Ödeneği (RDA) şunlardır: 19-30 yaş, 400 mg (erkek) ve 310 mg (kadın); 31 yaş ve üstü, 420 mg (erkek) ve 320 mg (kadın).
Hamilelik: 14-18 yaş, BKİ 400 mg’dır; 19-30 yaş, 350 mg; 31-50 yaş, 360 mg. Emzirme için: 14-18 yaş, BKİ 360 mg’dır; 19-30 yaş, 310 mg; 31-50 yaş, 320 mg. Magnezyum için günlük üst alım seviyesi (UL), hamile olanlar ve emzirenler de dahil olmak üzere 8 yaşın üzerindeki herkes için 350 mg’dır.
Kabızlık: 8,75-25 gram magnezyum sitrat, genellikle 290 mg/5 mL solüsyonda 150-300 mL olarak kullanılmıştır. 2.4-4.8 gram magnezyum hidroksit de kullanılmıştır. 10-30 gram magnezyum sülfat da kullanılmıştır. Magnezyum tuzları sadece ara sıra kabızlık tedavisi için kullanılmalı ve dozlar tam 8 oz bardak su ile alınmalıdır.
Hazımsızlık: 400-1200 mg magnezyum hidroksit günde dört defaya kadar kullanılmıştır. Günlük 800 mg magnezyum oksit de kullanılmıştır.
Kandaki düşük magnezyum seviyeleri için (hipomagnezemi): 6 saatte bir dört doz olarak alınan 3 gram magnezyum sülfat kullanılmıştır. 16 hafta boyunca her gün ağız yoluyla %5’lik bir magnezyum klorür çözeltisi kullanılmıştır. 110 mg/L içeren magnezyumca zengin maden suyu (Hepar) da kullanılmıştır. 3 ay boyunca günlük ağızdan alınan 10.4 mmol magnezyum laktat kullanılmıştır. Magnezyum oksit ve magnezyum karbonattan kaçının.
Düzensiz kalp atışı (aritmiler): 21 gün boyunca günlük olarak 2.163 mg magnezyum-DL-hidrojen aspartat ve 2.162 mg potasyum-DL-hidrojen aspartat kullanılmıştır.
Diyabet: Tip 2 diyabet için 16 hafta boyunca günde 50 mL’lik bir solüsyonda 2.5 gram magnezyum klorür kullanılmıştır. Doğal olarak yüksek magnezyum içeriğine sahip 300 mL tuzlu göl suyu, 30 gün boyunca her 100 mL su için 100 mg magnezyum içerecek şekilde damıtılmış su ile seyreltilmiştir. 4 ila 16 hafta boyunca günlük 360 mg magnezyum kullanılmıştır. Tip 1 diyabet için 5 yıl boyunca günde 300 mg spesifik magnezyum glukonat takviyesi (Ultramagnezyum) kullanılmıştır.
Yüksek kolesterol: 6 hafta boyunca günde 1 gram magnezyum oksit kullanılmıştır.
Diyabet, kalp hastalığı ve felç (metabolik sendrom) riskini artıran bir grup semptom: 6 ay boyunca günde 365 mg magnezyum aspartat kullanılmıştır.
Zayıf ve kırılgan kemikler (osteoporoz): 6 ay boyunca günde 300-1800 mg magnezyum hidroksit, ardından 18 ay boyunca günde 600 mg magnezyum hidroksit kullanılmıştır. 30 gün boyunca günde 1830 mg magnezyum sitrat kullanılmıştır. Östrojene ek olarak, bir yıl boyunca günlük 600 mg magnezyum artı 500 mg kalsiyum ve multivitamin takviyesi kullanılmıştır.
Premenstrüel sendrom (PMS): İki adet döngüsü boyunca günlük olarak alınan 333 mg magnezyum oksit kullanılmıştır. Adet döngüsünün 15. gününden adet dönemi başlayana kadar günde üç kez daha yüksek bir 360 mg elementer magnezyum dozu kullanılmıştır. 2 ay boyunca günde üç kez alınan 360 mg elemental magnezyum kullanılmıştır. Günlük 200 mg magnezyum artı günlük 50 mg B6 vitamini kombinasyonu kullanılmıştır.
Preeklampsili kadınlarda nöbetler: IV infüzyonu ile 4-5 gram magnezyum sülfat, ardından her 4 saatte bir 4-5 gram magnezyum sülfat veya sürekli IV infüzyonu ile saatte 1 ila 3 gram magnezyum sülfat kullanılmıştır. . Dozlar günlük 30 ila 40 gram magnezyum sülfatı geçmemelidir. Daha yüksek bir magnezyum sülfat dozu (9-14 gram) ve ardından daha küçük bir doz (24 saat boyunca her 4 saatte bir 2.5-5 gram) da kullanılmıştır.
Kandaki düşük magnezyum seviyeleri için (hipomagnezemi): Hafif eksiklik için tipik bir başlangıç dozu, 4 doz için her 6 saatte bir kas içinden 1 gram magnezyum sülfattır (İM). Daha şiddetli eksiklik için, 3 saat boyunca intravenöz (IV) infüzyon olarak 5 gram magnezyum sülfat verilebilir. Magnezyum eksikliğini önlemek için yetişkinler tipik olarak günde 60-96 mg elemental magnezyum alırlar.
Yüksek tansiyon ve idrarda protein (preeklampsi) ile işaretlenmiş bir gebelik komplikasyonu: IV infüzyonu ile 4-5 gram magnezyum sülfat, ardından her 4 saatte bir 4-5 gram magnezyum sülfat veya 1 ila 3 gram Sürekli IV infüzyonu ile saatte magnezyum sülfat kullanılmıştır. Dozlar günlük 30 ila 40 gram magnezyum sülfatı geçmemelidir. Daha yüksek bir magnezyum sülfat dozu (9 gram) ve ardından daha küçük bir doz (24 saat boyunca her 4 saatte bir 5 gram) da kullanılmıştır.
Bir tür düzensiz kalp atışı (torsades de pointes): 1 ila 6 gram magnezyum sülfat birkaç dakika içinde IV ile verildi ve ardından IV infüzyonu kullanıldı.
Düzensiz kalp atışı (aritmiler): Kalp krizi sonrası düzensiz kalp atışını azaltmak için 12 saat boyunca 250 mL çözelti içinde 8 gram magnezyum sülfat kullanılmıştır. Düzensiz veya hızlı kalp atışı için, 100 mL çözelti içinde 5 gram magnezyum sülfatın IV infüzyonu kullanılmıştır. Dozun yarısı 20 dakikada, kalanı 2 saatte verilir. Daha hızlı kalp atışı için, 5 dakikada verilen tek bir IV doz 1-4 gram magnezyum klorür kullanılmıştır. Kalp pilinin neden olduğu anormal kalp atışı için, 1-10 dakika boyunca 10 mL çözelti içinde 2 gram magnezyum sülfat, ardından 5 saat boyunca 250-500 mL çözelti içinde 5-10 gram magnezyum sülfat verildi.
Astım: 1-2 gram magnezyum sülfat dozları 20 ila 30 dakika arasında verilmiştir. Akciğer fonksiyon testi sırasında ve öncesinde 30 dakika boyunca IV ile 78 mg/kg/saat magnezyum sülfat dozu verilmiştir.
Kanserli kişilerde sinir ağrısı: Tek doz 0.5-1 gram magnezyum sülfat, 5-10 dakika boyunca 1 mL veya 2 mL %50 magnezyum sülfat enjeksiyonu olarak verilmiştir.
Serebral palsi: Bebekte serebral palsiyi önlemek için, kadınlara beklenen doğum tarihine yakın bir zamanda 10-30 dakika boyunca IV ile 4 gram magnezyum sülfat verildi. Magnezyum sülfat daha sonra bazen IV yoluyla doğuma kadar veya 24 saat boyunca saatte 1 gram dozda verilir.
Ameliyat sonrası ağrı: 48 saate kadar operasyon süresi boyunca 5-50 mg/kg magnezyum ve ardından 6 mg/kg sürekli IV solüsyonu veya saatte 500 mg kullanılmıştır. Ayrıca ameliyattan sonraki 24 saat içinde ağrı kesiciye ek olarak 3,7-5,5 gram magnezyum da kullanılmıştır. Ek olarak, bir IV çözeltisi içinde 3 gram magnezyum sülfat, ardından 20 saat boyunca saatte IV ile 0.5 gram magnezyum sülfat kullanılmıştır.
Kan damarı spazmlarına (vazospastik anjina) bağlı göğüs ağrısı: 20 dakika boyunca IV yoluyla verilen vücut ağırlığının 65 mg/kg’ı magnezyum kullanılmıştır.
Çocuklar
Genel: Elementel magnezyum için günlük Önerilen Diyet Ödeneği (RDA) şunlardır: 1-3 yaş, 80 mg; 4-8 yaş, 130 mg; 9-13 yaş, 240 mg; 14-18 yaş, 410 mg (erkek) ve 360 mg (kız). Bir yaşından küçük bebekler için yeterli alım (AI) seviyeleri doğumdan 6 aya kadar 30 mg ve 7 ila 12 ay arasında 75 mg’dır. Magnezyum için günlük üst alım seviyesi (UL), 1-3 yaş arası çocuklar için 65 mg ve 4-8 yaş arası 110 mg’dır.
Astım: 40 mg/kg magnezyum sülfat, maksimum 2 grama kadar, 20 dakika boyunca 100 mL çözelti içinde IV ile verilmiştir.
