Demir eksikliği anemisi (DEA), dünya genelinde yaygın olarak görülen bir sağlık sorunudur. Bu bağlamda, demir replasman tedavisi (IRT) sıklıkla kullanılırken, tedavi sürecinde yaşanan mide-bağırsak intoleransı gibi yan etkiler tedaviye devamlılığı olumsuz etkileyebilmektedir. Son dönemlerde, Lactobacillus plantarum 299v probiyotiğinin, demir tedavisi gören hastalarda mide-bağırsak sorunlarını hafifletmesi ve tedaviye devamlılığı desteklemesi açısından umut vadeden sonuçlar sunduğu görülmüştür. Bu çalışmanın amacı, L. plantarum 299v probiyotiği ile desteklenen demir tedavisinin etkinliğini ve tolere edilebilirliğini incelemektir.
Çalışmanın Kapsamı ve Yöntemleri
295 yeni teşhis edilmiş DEA hastası, IRT yalnızca veya IRT ile birlikte L. plantarum 299v alacak şekilde iki gruba ayrılmıştır. Araştırma süresince, mide-bağırsak intoleransı semptomları ve tedaviye devamlılık oranları izlenmiştir. Ayrıca, başlangıç ve üçüncü ayda serum hemoglobin seviyeleri ve demir durumu belirteçleri değerlendirilmiştir.
Önemli Bulgular
Probiyotik destekli IRT alan hastalar, sadece IRT alanlara kıyasla anlamlı derecede daha düşük mide-bağırsak intoleransı yaşamış ve tedaviyi yarıda bırakma oranlarında azalma gözlemlenmiştir. Üçüncü ay sonunda, probiyotik grubunun serum demir seviyeleri ve transferrin doygunluğu, kontrol grubuna göre belirgin şekilde daha yüksek bulunmuştur. Bu bulgular, probiyotik desteğinin, IRT sürecinde karşılaşılan zorlukları hafiflettiğini ve tedavi başarısını artırdığını göstermektedir.
Uygulanabilir Çıkarımlar
– L. plantarum 299v probiyotiği, DEA tedavisinde mide-bağırsak yan etkilerini azaltmada etkilidir.
– Probiyotik kullanımı, tedaviye devamlılık oranlarını artırabilir.
– Probiyotik destekli tedavi, demir seviyelerini ve genel sağlık durumunu iyileştirebilir.
Sonuç
Bu çalışma, Lactobacillus plantarum 299v probiyotiğinin, demir eksikliği anemisi tedavisinde demir replasman tedavisi ile birlikte kullanılmasının, tedavinin tolere edilebilirliğini ve etkinliğini artırdığını ortaya koymaktadır. Mide-bağırsak yan etkilerinin azaltılması ve tedaviye devamlılığın sağlanması, genel tedavi sonuçlarını olumlu yönde etkilemektedir.
Orijinal Makale: Br J Nutr. 2024 Nov 4:1-22. doi: 10.1017/S0007114524002757.
