Romatoid artrit (RA) hastalarının diyetlerindeki potasyum eksikliği üzerine yapılan önceki araştırmaların ardından, bu çalışmada yüksek oral potasyum alımının eklem ağrısını azaltmadaki rolü incelendi. Araştırma, 172 uygun ve belirtilen süre boyunca (ortalama 6.5 yıl) semptomatik RA hastası üzerinde gerçekleştirildi. Katılımcılar, potasyum açısından zengin vejetaryen diyet (Grup A), bu diyete ek olarak yenilikçi bir potasyum gıda takviyesi (Grup B) ve kontrol grubunda normal diyet (Grup C) uygulanan üç gruba ayrıldı. Çalışmanın sonucunda, yüksek potasyum alımının eklem ağrısını önemli ölçüde azalttığı bulundu.
Araştırmanın başlangıcında, tüm gruplardaki katılımcılar arasında benzerlikler gözlendi ve RA için kullanılan ilaçlar sabit kaldı. Çalışma süresi boyunca katılımcıların potasyum seviyeleri normokalemik olarak belirlendi. Potasyum alımındaki artışın hedeflenen seviyelere ulaştığı tespit edildi ve bu süreçte hiçbir ciddi yan etki yaşanmadı.
Çalışma Yöntemi ve Katılımcılar
Bu 16 haftalık çalışmada, katılımcılar rastgele üç gruba ayrıldı ve her ay düzenli olarak değerlendirildi. Çalışmanın birincil amacı, potasyum takviyesinin eklem ağrısına etkisini ölçmekti. Standart yazılım paketleri ile istatistiksel analizler yapıldı ve anlamlılık p
Sonuçlar ve Bulgular
Çalışmanın sonunda, 155 katılımcı (yüzde 90.1) çalışmayı tamamladı. En büyük iyileşme, potasyum takviyesi alan Grup B’de görüldü. Bu grupta ağrı görsel analog skala (-2.23, %95 CI -2.99 ila -1.48) puanında anlamlı bir düşüş gözlendi. Ayrıca, yüksek günlük potasyum alımının (5-7.5 g) düşük ağrı seviyeleri ile ilişkili olduğu saptandı.
Somut Çıkarımlar
– Yüksek potasyum alımı RA hastalarında eklem ağrısını azaltmada etkili oldu.
– Potasyum takviyesi, standart RA tedavilerine güvenli bir ek olarak kullanılabilir.
– Potasyum seviyeleri normokalemik olarak kontrol altında tutuldu.
– Çalışma, potasyum açısından zengin bir diyetin önemini vurgulamaktadır.
Sonuç olarak, yüksek oral potasyum alımı RA hastalarında eklem ağrısını azaltmada güvenli ve etkili bir yöntem olarak öne çıkmaktadır. Ancak, bu bulguların daha geniş kapsamlı çalışmalarla doğrulanması gerekmektedir.
Orijinal Makale: BMJ Nutr Prev Health. 2024 Jan 10;7(1):14-25. doi: 10.1136/bmjnph-2023-000674. eCollection 2024.
