Yüksek Doz Uridin Monofosfatın Bel Ağrısına Etkisi Araştırıldı

0
141

Modern yaşamın getirdiği hareketsizlik, bel ağrılarının yaygın bir sorun haline gelmesine neden olmuştur. Bu durum, bireylerin yaşam kalitesini ciddi şekilde etkileyebilir ve günlük faaliyetlerini kısıtlayabilir. Bu bağlamda, Neururidine N gibi takviye ürünlerin etkinliği üzerine yapılan çalışmalar önem kazanmaktadır. Yapılan bir araştırma, uridin monofosfat ve kolin kombinasyonunun akut bel ağrısı tedavisindeki etkinliğini değerlendirmiştir. Çalışma, Neurouridine N kullanımıyla elde edilen sonuçları, yalnızca anti-inflamatuar ilaçlar kullanan bir grupla karşılaştırarak, bu tür takviyelerin ağrı yönetimindeki potansiyelini ortaya koymaktadır.

Çalışmanın Yöntemleri ve Katılımcılar

Araştırmada, 101 akut bel ağrısı (PB) hastası değerlendirilmiştir. Katılımcılar iki gruba ayrılmıştır. Birinci grupta yer alan 65 hasta, her gün bir kapsül Neurouridine N ve meloxicam (7.5-15 mg/gün) kullanırken, ikinci gruptaki 36 hasta yalnızca meloxicam almıştır. Katılımcıların durumu 30 gün boyunca izlenmiş ve görsel analog skala (VAS), Roland-Morris anketleri (ORM) ve genel klinik izlenim (CGI) kullanılarak değerlendirilmiştir.

Sonuçlar ve Değerlendirme

Birinci grupta, tedaviye daha erken olumlu yanıt alındığı gözlenmiştir. ORM verilerine göre (p

Somut Çıkarımlar

– Neurouridine N’nin kullanımı, ağrı yönetiminde etkili olabilir.
– Fonksiyonel iyileşme, tedavinin ilk haftasında başlayabilir.
– NSAID kullanımını azaltma potansiyeli sunabilir.
– Hasta memnuniyetini artırabilir.
– Klinik iyileşmeler daha belirgin hale gelebilir.

Sonuç

Bu çalışmanın sonuçları, Neururidine N’nin akut bel ağrısı tedavisinde etkili ve güvenli bir yardımcı terapötik yöntem olduğunu ortaya koymaktadır. Uridin monofosfat ve kolin kombinasyonu, ağrı şiddetini azaltmada ve fonksiyonel iyileşmeyi hızlandırmada önemli bir rol oynayabilir. Bu da, bel ağrısı olan hastaların tedavi süreçlerinde yeni bir yaklaşım olarak değerlendirilebilir.

Orijinal Makale: Zh Nevrol Psikhiatr Im S S Korsakova. 2024;124(11):158-164. doi: 10.17116/jnevro2024124111158.