Çalışmalar meditasyonun zihinsel ve fiziksel sağlık için güçlü bir araç olabileceğini düşündürmektedir. Yeni araştırmalar, başka bir faydaya daha sahip olabileceğini gösteriyor: Daha hızlı öğrenmeye yardımcı olmak.
Meditasyonun Öğrenmeye Etkisi Olumludur
Yeni bulgulara göre, meditasyon öğrendiğimiz yolu değiştirir.
Yeni bir çalışmada, Birleşik Krallık’taki Surrey Üniversitesi’nden araştırmacılar, belirli bir meditasyon türüne odaklandılar – “odaklanmış dikkat meditasyonu” – ve bir insanın öğrenme yöntemini etkileyip etkilemediğine baktılar.
Bu meditasyon pratiği, bir kişinin dikkatini belirli bir nesneye, örneğin yanan bir mum veya kişinin kendi nefesine, odaklamasını ve bu odağı bir süre boyunca sürdürmesini gerektirir.
İnsanlar, öğrenmeyi ve uygulamayı daha kolay olduğu için, odaklanmış dikkat meditasyonunu diğer meditasyon türlerine bir geçit olarak kullanırlar.
Çalışma yazarlarından Prof. Bertram Opitz, “Meditasyon beden ve zihin için güçlü bir araçtır, stresi azaltabilir ve bağışıklık fonksiyonunu geliştirebilir” diyor.
Ancak, geçmiş deneyimlerden edindiğimiz geri bildirimlerden veya bilgilerden daha hızlı öğrenmek için zihnimizi eğitmemize yardımcı olabilir mi?
Surrey Üniversitesi’nde Prof. Opitz ve Paul Knytl, bu sorunun cevabının “evet” olduğunu öne sürüyorlar.
İkisi de araştırma bulgularını şu anda Journal of Cognitive, Affective, & Behavioral Neuroscience dergisinde yer alan bir makalede yayınladılar.
Olumlu ve Olumsuz Geri Bildirimden Öğrenme
Araştırmacılar meditasyon yapan kişiler ve meditasyon yapmayan kişilerle çalıştı. Toplamda 35 katılımcı vardı. Bunlardan dokuz tanesi Budist meditatörler, 12’si laik bir bağlamda meditasyon, iki tane Qi Gong ve geri kalan meditasyon yapanlar olarak tanımlandı.
Bu çalışmanın amacı için, araştırmacılar, katılımcıları belirli bir ödüle getirme olasılıkları en yüksek olan görüntüleri seçmek zorunda oldukları etkinlik için iyi bir şekilde eğitmişlerdir.
Bu alıştırmada katılımcılar, her biri seçildiğinde bir ödül getirme olasılıkları olan görüntü çiftlerini gördüler.
Araştırmacılar meditasyon uygulayanların, meditasyon yapmayan akranlarına kıyasla ödülle ilişkili görüntüleri seçmede daha yüksek başarı oranlarına sahip olduklarını fark ettiler.
Bu, Prof. Opitz ve Knytl’in açıklamasında, meditatörlerin olumlu sonuçlardan öğrenmeye eğilimli oldukları, ancak meditatörlerin muhtemelen olumsuz sonuçlardan öğrendiklerini ortaya koymaktadır.
Odaklı dikkat meditasyonu ile ilişkili nörolojik mekanizmalarda uzmanlaşmış Knytl, “İnsanlar 2000 yıldan fazla bir süredir meditasyon yapıyorlar, fakat bu uygulamanın nöral mekanizmaları hala nispeten bilinmemektedir,” diyor.
“Bulgularımız, derin bir düzeyde, meditatörlerin geribildirime, meditasyon yapmayanlara göre daha yalın bir şekilde cevap verdiklerini gösteriyor ki bu da pratikte yaşadıkları psikolojik faydaların bir kısmını açıklamaya yardımcı olabilir” diye ekliyor.
Meditasyonun Beyin Üzerindeki Etkisi
Yeni çalışmada, ekip ayrıca, katılımcıların beyin aktivitelerini, bir kişinin beynindeki elektriksel aktiviteyi kaydeden bir yöntem olan elektroensefalogramlar (EEG’ler) kullanarak ölçtüler.
EEG’ler, tüm katılımcılar, egzersiz sırasında olumlu geri bildirimlere aynı şekilde karşılık verirken, meditasyon yapmayanların, meditasyon yapanlara göre negatif geri beslemeye daha yoğun bir tepki gösterdiklerini gösterdi.
Meditasyona katılan katılımcılar arasında, olumsuz geri bildirime en zayıf yanıt verenler en deneyimli uygulayıcılardır.
Knytl ve Prof. Opitz, düzenli meditasyonun, duygu durum düzeninde ve fiziksel çeviklikte önemli bir rol oynayan bir nörotransmitter olan dopamin düzeylerini etkileyebileceğine inanmaktadır. Bu, sırayla, meditatörleri negatif geri bildirime daha az duyarlı hale getirebilir.
Bilim adamları ayrıca, daha önce yapılan araştırmaların Parkinson hastalığı olanların – normalden çok daha düşük dopamin düzeylerine sahip olan kişilerin- olumlu geri bildirimlere yanıt vermelerini gerektiren öğrenme görevlerinde iyi performans göstermediklerini de belirtmiştir.
MedicalNewsToday, How meditation impacts the way we learn, 2018
Referans
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4171985/
https://link.springer.com/article/10.3758/s13415-018-00665-0
